Boek van de week door Femke

Na De zin van het leven en Een zinvol leven komt Fokke Obbema nu met Stervelingen. Met de grote vraag: Hoe kleurt het besef van onze sterfelijkheid ons leven? Wat een aangrijpende verhalen in dit boek. En wat krijgen deze verhalen extra kracht door de portretten van de geïnterviewden. De foto’s zijn van Stephan Vanfleteren.

Fokke Obbema keek zelf de dood in de ogen, toen hij in 2017 een hartstilstand overleefde. Het besef van leven en de verwondering van een zinvol bestaan namen een steeds belangrijkere plaats in. Gaandeweg vloeiden daar de volgende vragen uit voort: Hoe kunnen we ons tot de dood verhouden? Kunnen we hem beter vermijden en verdringen? Of doen we er goed aan om te omarmen, om in het besef van het onvermijdelijke te leven?

Het boek vertelt veertig krachtige verhalen; portretten van zeer verschillende mensen die niet meer om de dood heen kunnen. De een met een fascinatie voor de dood, de ander met doodsangst. Van mensen uit de zorg die dagelijks te maken hebben met de dood, van mensen met een ongeneeslijke ziekte, jong en oud, gelovig en ongelovig, bekende en onbekende mensen. Kortom, Obbema probeert door de ruim veertig gesprekken het onbevattelijke te bevatten.

In bijna ieder gesprek komt wel iets van een wijze raad naar voren, een levensles. Sommigen zien het leven als een testfase, een voorproefje. Zelf kan ik me helemaal vinden in de levensspreuk van Manu Keirse, een manier waarop ik mijn leven graag invul. ‘De betekenis van je leven ligt in het verschil dat je maakt in het leven van anderen.’ Als we ons dit nu iedere dag eens realiseren en allemaal onze bijdrage leveren, dan zou dat toch moeten resulteren in iets moois?

Stervelingen is een belangrijk boek om de dood nog meer uit de taboesfeer te halen. Er zijn nog wel wat stappen te maken, zeker ook in de gezondheidszorg mag er opener over gesproken worden.

De dood, het is de enige zekerheid in ons leven.