Boek van de week door Femke

Als je kunt debuteren met zo’n roman, kun je alleen maar rekenen op heel veel positieve reacties. Gijs Wilbrink heeft een roman afgeleverd waar je U tegen zegt. Ik mocht een vooruitexemplaar lezen en dat is vaak een teken dat de uitgever in ieder geval heel enthousiast is. En terecht!

Je hebt boeken waarbij je eerst even je best moet doen om erin te komen. En je hebt boeken waar je meteen middenin zit. Waarbij je denkt ‘waarom ben ik hier niet eerder aan begonnen?’ Dit is zo’n roman. Alleen al de openingszin:

‘Ik wil niet veel zeggen, maar volgens mij ging het al mis met Tom Keller toen die twee ooms hem ’s nachts meenamen naar het bos en hem dingen lieten doen die een jongen van negen nog lang niet zou moeten doen.’

Tom Keller zijn moeder is overleden bij zijn geboorte. Zijn vader probeert door hard te werken zijn geld eerlijk te verdienen. Zonder de liefde van een moeder en met een vader die er nooit is, wordt Tom een gemakkelijke prooi voor zijn familieleden; zij verdienen hun geld met louche handel en bedenkelijke zaken. De familie Keller heeft geen goede naam in de regio; overal waar de naam Keller valt, wordt er met opgetrokken wenkbrauwen, een afwachtende houding of ontwijkend gereageerd. De twee ooms Johan en Sjarrel hebben een strooptechniek bedacht die het daglicht eigenlijk niet kan verdragen. Hun neefje Tom mag uiteindelijk de restanten van de konijnen van de weg peuteren. Tom is verpest voor het leven door de gruwelijkheden uit zijn jeugd. Eén familie, één dorp, één regio. Een nertsenfokkerij, drugshandel, geweldplegingen en verstoorde relaties zijn ingrediënten in dit verhaal. Om er maar eens een paar te noemen.

We leren Isabella, oftewel Isa, kennen doordat ze op zoek gaat naar haar vermiste vader Tom. Er hangt een groot raadsel om de vermissingszaak. Isa was net bezig de banden te verbreken met haar turbulent familie en bouwde ergens anders aan haar eigen toekomst. Maar ze keert toch terug naar haar geboortestreek. Nu haar familie haar zo nodig heeft. Als het hele dorp uitloopt om haar vader Tom Keller te zoeken, vraagt Isa zich af waar deze mensen waren toen zij ze in haar jeugd nodig had. 

Wilbrink weet de spanning er lang in te houden. In eerste instantie roept het verhaal steeds meer vragen op. En als lezer wil je uiteindelijk wel heel graag weten hoe een en ander nu in elkaar steekt. De schrijfstijl is soms zo beklemmend dat je twijfelend verder leest, omdat je je afvraagt of je dit allemaal echt wel wilt weten. Het is misschien goed om te vermelden dat je voor het lezen van dit boek een sterke maag moet hebben.