Boek van de week door Femke

Eerlijk is eerlijk, niet ieder boek pakt je direct. Dit is zo’n boek. En toch werd het terecht mijn Boek van de Week. De eerste vijftig pagina’s zijn misschien een beetje worstelen. Je weet niet welke kant het opgaat, wie er aan het woord is, waar het over gaat. Kortom: veel vraagtekens. Gelukkig staat er voor in het boek een plattegrondje van Dunkelblum. Dat geeft enigszins houvast. Maar wat ik anders nooit nodig vind: ik heb notities gemaakt om het verhaal beter te kunnen bevatten.

Zit je eenmaal in het verhaal, dan kun je maar beter zorgen dat je een tijdje niet te veel op de planning hebt. Het laat je niet los tot de laatste pagina. Ontzettend goed geschreven, knap in elkaar gezet en realistisch verteld. Om het goed te kunnen volgen, heb ik wel een aantal keer iets moeten opzoeken: de rol van Oostenrijk in WO2, de invloed van de val van het IJzeren Gordijn in het grensgebied tussen Hongarije en Oostenrijk. Natuurlijk heb ik op school geschiedenis gehad; maar om het weer even helder te krijgen, was ik blij dat Google dat met mij wou delen.

Het verhaal gaat over de inwoners van Dunkelblum, een fictief Oostenrijks stadje dicht bij de Hongaarse grens. In Dunkelblum heeft lang geleden een gruwelijke misdaad plaatsgevonden, waarover zo erg wordt gezwegen dat het zelfs invloed heeft op latere gebeurtenissen en onderlinge verhoudingen. Deze weggestopte gebeurtenis is het begin van een keten aan misstanden, geheimen, mysteries en onopgeloste zaken. Het verhaal gaat niet zozeer over de gruwelijkheden, maar meer over het feit dat de ouderen van Dunkelblum zwijgen en de jongeren juist willen weten wat er daadwerkelijk is gebeurd. 

Het verhaal is zo opgebouwd dat je steeds iets meer ontdekt over een bewoner of betrokkene. Er ontstaat een steeds beter beeld van wat er zich in het verleden heeft afgespeeld. Kritische noot: door het ontbreken van een hoofdpersoon ontbreekt zo nu en dan de houvast en samenhang.