Zoet in de mond, bitter in de buik

Een kerk met een eigen profeet, dat kan bijna niet anders dan een sekte zijn. Niet zo voor wat het Kerkgenootschap der zevende-dags Adventisten betreft! De auteur probeert in dit boek het zevende-dags adventisme vanuit een historisch perspectief te belichten om zo een aantal ongewone opvattingen, leerstellingen en gebruiken beter te kunnen plaatsen. Want het mag dan geen sekte zijn, een conventionele kerk is het evenmin. Vele typisch adventistische eigenaardigheden maken deel uit van een religieus erfgoed uit de negentiende eeuw dat nog steeds van generatie op generatie wordt doorgegeven en waar, inhoudelijk gezien, de tijd geen vat lijkt op te hebben. Dat laatste hebben ze vooral te danken aan Ellen G. White, een vrouw die - aldus de officiële kerkleer - door God als spreekbuis tussen hemel en aarde werd aangesteld. In die hoedanigheid heeft de "Geest der Profetie" haar blijvende stempel gedrukt op alle terreinen waar het kerkgenootschap wereldwijd nog steeds actief is: godsdienst, gezondheid, onderwijs en zending. Hoewel in de eerste plaats geschreven voor niet-adventisten, is het vrijwel zeker dat vele leden van het Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten in dit boek dingen zullen tegenkomen die ze niet over hun eigen kerk wisten. Soms leuke wetenswaardigheden, maar evengoed historische feiten die uit "pastorale overwegingen" worden doodgezwegen maar desalniettemin voor elk lid belangrijk zijn. De auteur is op latere leeftijd met het adventisme in contact gekomen en is elf jaar officieel lid geweest van het Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten. Daarvan heeft hij vijf jaar in Nederland (Oud Zandbergen) en Engeland (Newbold College) gestudeerd.