Windtoon

De aanloop van een ochtend die weet dat ze zich over zal geven, het traag traag aanzwellen van wind, het vanuit de verte naderen van de slaaptrek van duizenden ganzen, de bloei op een plek waar niemand komt, een versleten muziekstuk, de roep om aandacht van een vergeten stuk land in de herinnering van haar die daarboven nog gezongen heeft. Vooralsnog is het slechts de ons resterende taal. Of zoals twee keuvelende raven in een boomtop zeggen: “Vandaag was er een heerlijk warme zon, maar eens zien wat er morgen uit de dageraad tevoorschijn kruipt”. De vierde bundel van Jan Kleefstra bij uitgeverij Aspekt. In een compositie vergelijkbaar met die van enkele van zijn favoriete muziekstukken. Met tekenwerk van Christiaan Kuitwaard. Over de vorige bundel Een mistval om het rumoer: Continu omcirkelt Kleefstra de werkelijkheid, door haar met rust te laten en door ons op te roepen stil, verbaasd, de tekens in de natuur te lezen.…. Wat een prachtige bundel (Karel Wasch voor de Leestafel) Een kaal landschap vol betoverende poëzie (Eric van Loo, Meander) Wat me vooral raakt aan deze poëzie is de meerduidigheid en complexiteit ervan, … (Elmar Kuiper, Leeuwarder Courant/De Moanne)