Verminkte toekomst

Elke titel uit haar thrillerserie VT bestaat uit twee woorden die telkens beginnen met een "V" en een "T". Het vierde en tevens meest recente deel is hier geen uitzondering op de vaste regel: Verminkte toekomst. De Nederlandse schrijfster Melissa Skaye (1972) injecteert heel haar hart en ziel in haar verhalen. Dit doet ze nu meer dan ooit. Een intrigerend verhaal, opgesplitst in twee duidelijk van elkaar gescheiden verhaallijnen. Sanne Philips neemt er een voor haar rekening, de andere is gereserveerd voor haar moeder Emma. Verminkte toekomst laat zich uitstekend lezen als losstaand deel, zonder enige voorkennis. "Ze moest Sanne naar een plekje duwen waar het minder pijn zou doen zodra Emma aan haar dacht. Nu verscheurde elke gedachte aan haar dochter haar. Ze zou haar kleine meisje nooit meer zien en dat wist ze. Het was onverteerbaar. Haar hand raakte een aardappelschilmesje aan. Ze nam het mes tussen haar vingers, haalde het eruit en sloot de lade." In deze psychologisch getinte thriller staan rechercheur Sanne Philips en haar spoorloos verdwenen moeder Emma centraal. Op haar tiende moet Sanne verder zonder moeder, die lost plotseling precies in het niets op. Later groeit Sanne uit tot een knappe rechercheur die nauw samenwerkt met 'maatje' en collega Luca Borra. Ze vormen een bijzonder professioneel duo. Ze is intussen 34 als ze een omslag ontvangt waarin ze de ketting vindt die ze ooit aan haar moeder schonk, juist voordat die verdween. Leeft moeder nog, maar waar is ze dan? Het mondt uit in een erg gecompliceerd en emotioneel geladen onderzoek. Er komt tegelijkertijd een melding binnen over een eventuele kindermishandeling en een nieuw geval van vermissing van een vrouw. Sanne en Luca hebben meer dan hun handen vol; gelukkig wordt het duo bijgestaan door Will de Jager die paragnost is. De auteur schrijft opmerkelijk in een filmische, no-nonsense en directe schrijftaal. Zelfs vanaf de proloog weet ze haar lezer te gijzelen; vanaf dan is er geen weg terug: doorlezen moet en zal je. Ruim 300 pagina's leesplezier verder komen de twee verhaallijnen ongeforceerd samen. Na alle narigheid die Sanne over zich heeft gekregen, komt de romantische ziel van Skaye toch bovendrijven. Is de apotheose dan wel enigszins te voorspellen, toch sla je het boek dicht met meer dan zo maar een tevreden gevoel. Ze heeft het op een discrete wijze gedaan, toch wordt Will opgevoerd als paragnost; een mooi eerbetoon aan haar biologische vader zaliger. De schrijfster spaart haar protagonisten en haar lezers niet. Jammer dat Luca Borra in dit deel de tweede viool speelt? Wees er maar zeker van, hij komt wellicht sterker terug! In Verminkte toekomst bots je op een andere Skaye: ruwer, rauwer, feller en duister... maar wel weer beter dan ooit. Halve sterren kunnen hier niet worden uitgedeeld, toch moet ik het boek waarderen met vierenhalve ster.

Er zijn nog geen reviews van dit product.