Transformation through destruction

Some 2800 years ago, a man died in what is now the municipality of Oss, the Netherlands. His death must have been a significant event in the life of local communities, for he received an extraordinary funeral, which ended with the construction of an impressive barrow. Based on the meticulous excavation and a range of specialist and comprehensive studies of finds, a prehistoric burial ritual now can be brought to life in surprising detail. An Iron Age community used extraordinary objects that find their closest counterpart in the elite graves of the Hallstatt culture in Central Europe. This book will discuss how lavishly decorated items were dismantled and taken apart to be connected with the body of the deceased, all to be destroyed by fire. In what appears to be a meaningful pars pro toto ritual, the remains of his body, the pyre, and the objects were searched through and moved about, with various elements being manipulated, intentionally broken, and interred or removed. In essence, a person and a place were transformed through destruction. The book shows how the mourners carefully, almost lovingly covered the funeral remains with a barrow. Attention is also given to another remarkable monument, long mound 6, located immediately adjacent to mound 7. Excavations show how mound 7 was part of an age-old ritual heath landscape that was entirely restructured during the Early Iron Age, when it became the setting for the building of no less than three huge Hallstatt C barrows. Thousands of years later, during the Late Middle Ages, this landscape underwent a complete transformation of meaning when the prehistoric barrows became the scenery for a macabre display of the cadavers of executed criminals. This book is part of the Ancestral Mounds Research Project. Nederlandse beschrijving: Ongeveer 2800 jaar geleden overleed er een man in wat nu de gemeente Oss is. Zijn dood moet een belangrijke gebeurtenis zijn geweest in het leven van de lokale gemeenschap, hij kreeg namelijk een buitengewone begrafenis die eindigde met de oprichting van een indrukwekkende grafheuvel (heuvel 7). Dankzij een minutieuze opgraving en een scala aan uitputtend en specialistisch onderzoek naar de vondsten kan dit prehistorische grafritueel met verrassend veel detail gereconstrueerd worden. Een IJzertijd gemeenschap gebruikte opmerkelijke objecten die nauw verwant zijn aan vondsten uit de elite graven van de Hallstatt cultuur in Centraal Europa. Dit boek behandelt hoe uitbundig gedecoreerde objecten werden ontmanteld en uit elkaar werden gehaald om vervolgens, samen met het lichaam van de overledene, te worden verteerd door vuur. In wat een pars pro toto ritueel lijkt te zijn geweest werd de brandstapel doorzocht op de resten van het lichaam en de objecten waarbij verschillende handelingen werden uitgevoerd zoals het opzettelijk kapot maken van de verschillende elementen, terwijl andere elementen werden onttrokken aan de brandstapel. In essentie werden een persoon en een plaats getransformeerd door vernietiging. Dit boek laat zien hoe de nabestaanden het graf zorgvuldig afdekten met een grafheuvel. Daarnaast behandelt het boek ook een ander opmerkelijk monument (heuvel 6) gesitueerd direct naast heuvel 7. De opgraving wijst uit dat heuvel 7 deel uitmaakte van een eeuwenoud dodenlandschap dat volledig werd geherstructureerd in de Vroege IJzertijd, toen er maar liefst drie enorme Hallstatt C grafheuvels werden toegevoegd. Duizenden jaren later, in de Middeleeuwen, onderging dit landschap opnieuw een transformatie en werden deze grafheuvels het macabere toneel voor het tentoonstellen van de lijken van geëxecuteerde gevangen.