Slapende honden

Iedereen heeft iets weggestopt in een laatje van zijn ziel... Ook Inspecteur Wexford. In dit allerlaatste deel komt de eerste zaak van Wexford terug: een aantal onopgeloste moorden die wat Wexford betreft allemaal naar Eric Targo wijzen, maar waarvoor nooit bewijs werd gevonden. Deze Targo, altijd met een hond in de buurt, heeft de inspecteur jarenlang gestalkt, alsof hij hem iets duidelijk wilde maken. Nu duikt de psychopaat opeens weer op. Is het toeval of niet? Zal Wexford eindelijk de oude zaken kunnen oplossen terwijl hij ook aan een nieuwe moordzaak en de verdwijning van een meisje werkt? En zijn de verbanden die hij tussen de nieuwe en de oude zaken ziet terecht, of wíl hij de overeenkomsten zien? Soms kun je slapende honden beter niet wakker maken. De pers over Slapende honden : ‘**** Alle elementen die het werk van Rendell zo boeiend maken keren terug.’ – De Telegraaf ‘**** Rendell schrijft elegant. Mooie plots, serieus behandeld. Spannend, maar nooit met grove effecten. […] De plotlijnen worden door Rendell bedreven naar elkaar toe geleid, en de schrijfster brengt ze tot het verrassende einde zoals we dat van haar kennen.’ – Nu.nl ‘**** Razend knap hoe deze grande dame van de misdaadroman alle verhaallijnen combineert.’ – VN’s Detective & Thrillergids ‘In dit mooi opgebouwde verhaal schrijft Rendell prachtig over een nog niet zo ver verleden.’ – De Morgen