Onzichtbare inkt

Onzichtbare inkt voorzijde
Onzichtbare inkt achterzijde
  • Onzichtbare inkt voorkant
  • Onzichtbare inkt achterkant

Patrick Modiano (1945) is de zoon van een Italiaanse, Joodse vader en een Vlaamse, katholieke moeder. Hij schreef een dertigtal veelgeprezen romans, waarin hij steevast op zoek gaat naar de verloren tijd. Sinds hij in 1978 de Prix Concourt heeft gewonnen, wordt hij beschouwd als een van de belangrijkste schrijvers van Frankrijk. In 2014 won Modiano de Nobelprijs voor de Literatuur. 'Lees Modiano!' Algemeen Dagblad 'Het wordt tijd dat Modiano de Prix Fémina krijgt.' Vrij Nederland 'Men kan de lof van deze Franse schrijver niet genoeg zingen.' Algemeen Dagblad 'Modiano is een meester in het suggereren van welke emotie en sfeer dan ook.' Arnon Grunberg romans in vertaling: De plaats van de ster Nachtronde De ringboulevards Villa Triste Trouwboekje De straat van de donkere winkels Memory Lane Een jeugd Aardige jongens Verloren wijk Zondagen in augustus Verdaagd verdriet Het circus komt voorbij Hondelente Uit verre vergetelheid Dora Bruder Onbekende vrouwen Kleine Bijou Nachtelijk ongeval Een stamboek In het café van de verloren jeugd De horizon Het gras van de nacht Om niet te verdwalen Slapende herinneringen Onzichtbare inkt © Foto: Catherine Hélie © Éditions Gallimard

Lees verder
Specificaties
ISBN/EAN 9789021420851
Auteur Patrick Modiano
Uitgever Singel Uitgeverijen
Taal Nederlands
Uitvoering E-Book
Pagina's 83
‘Er zijn witte plekken in het leven, witte plekken die je begint te vermoeden zodra je het “dossier” opent: een simpele steekkaart in een hemelsblauwe, mettertijd verbleekte map. Ook dat oude hemelsblauw is intussen bijna wit geworden.’ Parijs in de jaren zestig. Jean Eyben, net twintig, werkt op proef bij een detectivebureau en krijgt de opdracht een jonge vrouw op te sporen. Haar dossier bevat voornamelijk witte plekken: er is maar weinig over haar bekend, en het is zelfs niet zeker of de naam die hij heeft doorgekregen, Noëlle Lefebvre, haar werkelijke naam is. Het verbaast dan ook niemand dat het hem niet lukt haar te vinden. Veel later, als hij al jaren schrijver is, herinnert de man zich zijn speurtocht van weleer en gaat hij opnieuw op zoek naar de vrouw, een queeste die hem via de parken, cafés en bioscopen van Parijs naar Rome voert. De kleur die in zijn herinnering terugkeert: blauw. Het vervagende blauw van de hemel op een zomerse dag met hoge sluierbewolking. Het verblekende blauw van de dossiermap waarin haar gegevens werden bewaard. Wie is zij, de vrouw die hij zoekt?

Wat vinden anderen?

Er zijn nog geen reviews van dit product.