Onsterfelijk Torino

Voorzitter Ferruccio Novo van voetbalclub AC Torino heeft met beleid de beste voetballers bij elkaar gekocht. Met behulp van een ingenieus mozaïek is het sterkste Italiaanse clubteam aller tijden geconstrueerd: de Invincibili (Onoverwinnelijken). Hij streeft ernaar alle plekken in het elftal dubbel en liefst tripel bezet te krijgen. Continuïteit is het toverwoord. Op 4 mei 1949 valt zijn plan in duigen. Net buiten Turijn, bij de heuvel Superga, blijft er niets over van het vliegtuig en de inzittenden die terugkomen van een wedstrijd bij Benfica in Lissabon. De stad raakt verdoofd door verdriet. De vraag is wie bij de tussenstop in Barcelona wel of niet aan boord zijn gegaan. Want één speler van Torino wordt enkele uren na de vliegramp in goede gezondheid gezien in de stad Turijn, waardoor de hoop even bij de supporters opflakkert. Om 17.05 uur van die donkere dag sterven niet alleen de meeste spelers van Il Grande Torino, maar raken tegelijkertijd de aspiraties van hun gedoodverfde opvolgers - het talentvolle jeugdteam van de club - in een macabere stroomversnelling. In het voorjaar van 1948 wonnen ze nog met overmacht het Italiaanse jeugdkampioenschap. Een jaar later zijn ze geen jongetjes meer, maar moeten ze vol aan de bak als senioren. In de voetsporen van hun idolen spelen ze, met loodzware rugnummers op hun bloedrode shirts en een zwarte band om hun arm, de vier wedstrijden die voor het dodelijk getroffen eerste elftal nog op het programma staan. Met vier overwinningen eren de jonkies de ontvallen helden op fenomenale wijze. Torino stierf maar werd onsterfelijk beschrijft de opkomst en ondergang van een geoliede voetbalmachine die slechts door het lot tot stilstand kon worden gebracht. En laat zien dat zelfs de grootste strateeg machteloos staat wanneer het noodlot keihard toeslaat. Roberto Pennino (1971), verdiept zich al jaren in Superga 1949, de vliegramp waarbij vrijwel alle spelers van het legendarische AC Torino om het leven kwamen. Hij publiceerde erover in Half 3. Ook verzorgde hij de coverstory van het door Voetbal International uitgegeven boek 'Voetbalhelden sterven niet'. In Staantribune publiceerde hij erover in 2015 en 2016, terwijl hij in dat laatste jaar in Italië sprak met nabestaanden van de slachtoffers, onder wie Sandro Mazzola en Bill Lievesley. Uit die gesprekken, aangevuld met zijn ervaringen en grenzeloze passie voor het Italiaanse voetbal, componeerde hij een prachtig voetbalgeschiedenisboek, waaruit eens te meer blijkt dat het noodlot niet alleen de direct betrokkenen treft, maar ook nog generaties lang kan nadreunen. Dit is een Printing On Demand product en kan niet worden geretourneerd. Dit is een Printing On Demand product en kan niet worden geretourneerd.