Met vallen en opstaan

Mijn belevenissen op weg naar de trail marathon in Lissabon van 2024 Het is oktober 2015 en ik kan niet meer normaal lopen. Een zware hernia door overmatig trainen en te snel gewicht willen verliezen. Mijn lichaam zegt gewoon 'Stop!' Mijn sportieve triatlon en marathon aspiraties liggen in duigen. En dat niet alleen, want zelfs normaal mijn werk doen is nog amper mogelijk. Ik neem me dan ook voor dat dit nooit meer mag gebeuren. Sporten is mijn lust en mijn leven en is vooral bedoeld om gezond te blijven. Niet om dingen voorgoed stuk te maken. Na een lange herstel periode pak ik de draad weer op en ga weer fietsen, lopen en zwemmen. Het gaat goed. Van mijn hernia heb ik nog amper last. Dan ontvang ik opeens een uitnodiging in mijn mail voor de Rotterdam marathon 2024. Het kriebelt, zou ik dan toch...? Het noodlot slaat opnieuw toe, maar een half jaar later sta ik alsnog aan de start van een loodzware trail marathon in Lissabon.