In een land zonder vogels

Hoever zou jij gaan om het leven van je vrouw te redden? Het was het vijftiende jaar van de econocratie. Vijftien jaar nadat we onze democratie voor de Corporatie hadden verruild. De politiek was geprivatiseerd. Net zoals onze politie en ziekenhuizen, decennia geleden. Maar anders dan de privé-veiligheidsdiensten en privé-ziekenhuizen was de privatisering dit keer niet alleen maar voor de rijken. Ze was voor iedereen. Voor zowel de nieuwkomers als de gevestigde inwoners braken er tijden van voorspoed en een beter leven aan. Dat geloofden we tenminste, zo werd het ons verteld. Maar nu leer ik een nieuwe taal. De taal van de herinnering. In een wereld waarin alles gecontroleerd wordt, raakt een arts betrokken bij een complot waarvan hij de omvang niet bevat. Op zijn vlucht door een verwoest landschap blijkt hij slechts een pion te zijn. Tot hij beseft dat zijn herinnering en zijn eigen wil niet door een ander beheerst kunnen worden. In een land zonder vogels is een roman die ingaat op de vraag wat het betekent om mens te zijn. Is een verzetsdaad het enige antwoord in een omgeving van onderdrukking? Harry Kalmer vertelt met de vaart van Deon Meyer en de diepte van Cormac McCarthy. De verrassende wending aan het eind komt als een mokerslag.