Het pad door de zee

Nikolas stond boven op zijn wagen, zijn cape wapperend in de wind. Duizenden kinderen knielden in stille afwachting voor hun leider neer. Job en Johanna bleven op afstand staan. ‘Het zal geen gemakkelijke tocht zijn’, sprak Nikolas, ‘maar God zal ons leiden! Met Zijn hulp zullen we doorlopen tot aan de zee bij de stad Genua. En daar zal het wonder van God zich voor onze ogen voltrekken. De zee zal splijten!’ Keulen, 1212. Johanna en haar broertje Thomas sluiten zich aan bij een grote groep kinderen die op pad gaan naar Jeruzalem. De ellenlange reis, onder leiding van de blonde jongen Nikolas, wordt algauw een hongertocht vol ontberingen en moeilijke situaties. Ze worden ontvoerd door roofridders, slaan in een hevige storm overboord en moeten door een levensgevaarlijke bergpas hun weg zien te vinden. De dappere, zorgzame Johanna doet er alles aan om de moed erin te houden en de zwakke kinderen te verzorgen. Toch heeft ook zij hoe langer hoe meer twijfels. Waarom denken de leiders alleen aan zichzelf? Is deze tocht werkelijk God bedoeling? En klopt het wel wat Nikolas beweert? Samen met haar onafscheidelijke vriend Job probeert ze deze tocht tot een goed einde te brengen. Maar als ze in Genua aankomen, staat hen een afschuwelijke gebeurtenis te wachten die door hun hulp maar nauwelijks voorkomen kan worden …