Het is goed zo

Intieme schilderingen over langzaam maar zeker afscheid nemen. Negen jaar lang bezocht Ans Markus bijna elke dag, op de fiets, haar moeder in het nabij gelegen bejaardentehuis. Over de tijd tegen het overlijden aan - mevrouw Markus werd 101 - schreef ze kleine verhaaltjes. Voor iedereen herkenbaar: de warme maaltijd om half twaalf, het goedwillende doch vaak machteloze personeel, de toenemende afhankelijkheid, het schuldgevoel van een kind en die allerlaatste worsteling. Het is goed zo is het ontroerende vervolg op 'De pijn van oud'. Ans Markus werd in 2009 uitgeroepen tot kunstenares van het jaar 2009/2010. Zij kreeg bekendheid met haar vrouwen in windsels en met dubbelportretten van moderne meesters als Picasso en Klee. Belangrijke thema's voor Markus zijn kwetsbaarheid, het (on)vermogen om te communiceren en ge- en verbondenheid. Sinds 1995 heeft Ans Markus, vlak tegenover haar woonhuis en werkatelier op het Prinseneiland in Amsterdam een eigen Expo'Atelier.