Gelukkig is degene die niets is

‘Wees soepel van geest. Ware kracht ligt niet in stoer en sterk zijn, maar in buigzaamheid. Een boom die buigzaam is, blijft ook in een storm overeind. Zorg dat je je kracht haalt uit een alerte geest.’ Jiddu Krishnamurti was een wereldfiguur die zich het lot van de hele wereld aantrok. Tussen 1948 en begin jaren zestig was Krishnamurti makkelijk toegankelijk, en veel mensen gingen in die tijd naar hem toe. Tijdens wandelingen, in persoonlijke ontmoetingen en via brieven bloeiden relaties op. Krishnamurti schreef de brieven in Gelukkig is degene die niets is aan een jonge vriendin die, er zowel geestelijk als lichamelijk slecht aan toe, hem af en toe bezocht. Ze zijn geschreven tussen juni 1948 en maart 1960 en getuigen van een zeldzaam mededogen en grote helderheid. De leer en het geneesproces ontvouwen zich, scheiding en afstand vallen weg; de woorden stromen als vanzelf op papier, geen enkel ervan is te veel. Genezing en onderricht vinden tegelijker tijd plaats. ‘Het leven speelt zich af op de rand van de snede, het is een pad dat we met grote zorgvuldigheid, wijs en tegelijkertijd plooibaar, moe ten bewandelen.’