Gekroonde hoofden

De Zuidelijke Nederlanden, van 1604 tot 1659. Een conflict tussen de bisschop van Gent en het dubbelklooster van Maria Troon in Dendermonde loopt stevig uit de hand. De schatrijke Antoon Triest, bisschop van Gent, reist per koets naar elke uithoek van zijn bisdom. Onvermoeibaar controleert hij pastoors en kloosterlingen, bouwt kerken en kapellen, geeft opdrachten aan beeldhouwers en schilders. Door zijn ijver blaast hij de kerk nieuw leven in. Hij is zowel de vriend van de aartshertogen als van het gewone volk, want hij schenkt zijn fortuin aan de armen en biedt hen voedsel en onderdak. Wanneer Triest kwalijke geruchten over de levenswandel van de birgittinessen – de ‘gekroonde hoofden’ – in een dubbelklooster van Dendermonde opvangt, arresteert hij kordaat enkele zusters en stuurt hij de paters definitief weg. Dan gebeurt wat iedereen onmogelijk acht: de zusters en paters komen in opstand tegen de populaire bisschop, de collega’s-bisschoppen weigeren hun steun, de politieke overheid saboteert zijn acties, rellen breken uit in de stad en de pauselijke rechtbanken geven hem ongelijk. Samen met Cornelis Ooms, zijn rechterhand, en Moeder Odilia, de nieuwe abdis van Maria Troon, bijt de bisschop zich vast in het onderzoek. Wat heeft zich precies afgespeeld achter de kloostermuren? Wie trekt echt aan de touwtjes van de opstand? Welke rol speelt het ‘ketterse’ jansenisme? Waar komt de schimmige advocaat van het klooster vandaan? Terwijl de pest de kerkhoven vult en de protestanten en de Fransen het grondgebied bedreigen, bekampen de machthebbers elkaar met intriges en gekonkel. Niet in hun eigen paleizen, maar op verplaatsing: in Maria Troon.