Fièrnu Selestial

Gilbert ( Gibi) Bacilio (1950) is regisseur, theaterdocent, schrijver en voordrachtskunstenaar uit Curaçao. Hij geeft workshops en lezingen, en was directeur van Kas di Kultura (Curaçao). Bacilio studeerde filosofie in Colombia en theologie en Nederland. Daarna studeerde hij voor dramadocent aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar (de huidige Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, waar hij later ook gastlessen gaf). Meteen na zijn studie keerde hij terug naar Curaçao, en gaf daar op middelbare scholen dramalessen. In 1980 richt hij op Curaçao de theatergroep Grupo di Teatro Foro (1980-1985) op, gestoeld op het Forumtheater van Augusto Boal: het theater der onderdrukten. Vijf jaar lang maakt deze groep (straat)theater, met als thema vrijheid en politieke of seksuele onderdrukking, en de Curaçaose cultuur. Veel stukken die Bacilio maakte waren confronterend, hij wilde zijn publiek bewust maken van de mentale afhankelijkheid die uit de slavernijperiode was overgebleven. Stukken waren tegen de regering geschreven, en moesten soms gestopt worden. In een enkel geval volgde er zelfs een gang naar de rechter omdat Bacilio vond dat met het stoppen van het stuk de vrijheid van meningsuiting met voeten getreden werd. Naast thema’s als onderdrukking en vrijheid haalt Bacilio inspiratie uit oude Afrikaanse verhalen (zoals over de spin Nanzi/Anansi), en uit, zoals hij het noemt, het 'religieuze theater' uit zijn jeugd: het seminarie in Colombia en het pastoraat in Nederland. Als Teatro Foro stopt, schrijft en regisseert Bacilio stukken voor Grupo Kaski Pinda, waar hij van 1985 tot 1990 artistiek leider is. Bacilio schrijft veel over het koloniale verleden, de indianen, de slavernij en de dominante en verwarrende opstelling van Nederland. Hij produceerde en presenteerde daarnaast meerdere culturele televisieprogramma's en bekwaamde zich verder in de voordracht van orale literatuur en geschreven ritmische poëzie, het genre dat hij zelf schrijft. In 2000 verscheen de dichtbundel Kueru Marká.