Er valt een gat in de tijd

Twee jaar geleden gebeurde het, dat de drift om opnieuw te creëren, of misschien ook wel om vooral gewoon bezig te willen zijn, mij er toe aanzette om mijn leven, de liefdes, gedachten, roerselen en belevenissen, middels het schrijven van een meer dan gewone biografie; aan de herinneringen van het brein te ontfutselen. Mede ondersteund door mijn kloppende hart en de eeuwig waakzame ziel! In eerste instantie was het de gedachte om het eindresultaat alleen in een digitale virtuele vorm, het licht te doen zien. Maar gedreven door het verlangen naar een meer tastbaar voorkomen, kwam ik via Google terecht bij een uitgever die e-Books uitbrengt, en tevens boeken drukt. Het stimuleerde om er vol tegen aan te gaan. Beelden uit mijn jongste levensgeschiedenis kwamen naar boven, en bouwden zich zo op tot het moment, net na mijn ontslag uit het verplichtte militaire dienstverband, dat de allereerste echte liefde een feit was. Dat heeft mij, nee beter ons, vijf goede jaren gebracht, tot het moment van het acute einde. Beschaamd en met wroeging geef ik toe, het niet voldoende te hebben zien aankomen. Te gemakkelijk heb ik er afstand van genomen, dat wreekt zich tot op de dag van vandaag!