De ondergang van de Westerse democratie

Onze politici hebben gefaald in het verdedigen van de Europese kerncultuur. Ze hebben de adviezen van de Bergrede in de wind geslagen en in plaats daarvan ‘debt servitude,’ speculatie en woekerrente tot hoeksteen gemaakt van onze economie. En mochten de schuldeconomie en de totale vermarkting van de wereld op zichzelf al niet tot de Ondergang voeren, dan gebeurt dat wel door het bijkomend hyperindividualisme, cultuurrelativisme en het koesteren van het slachtofferschap. Om de Ondergang van het Westen te verklaren moeten we allereerst kijken naar haar bestuurssysteem. Want een stelsel dat te licht gekwalificeerde, amorele, eerzuchtige money people toelaat tot machtsposities werkt niet alleen cultuurondermijnend maar ook faciliterend voor de expressie van de karakteristieken van narcisten en machtswellustigen. Het is dan ook van het allergrootste belang om het politiek bestel dat deze karakters in de gelegenheid stelt hun praatzucht en opportunisme te etaleren, eens aandachtig onder de loep te nemen. Opdat duidelijk wordt wat er fout is aan het dogmatisch geloof in een beslissysteem dat het Westen over de hele wereld wilde verspreiden, desnoods met geweld. Vandaar dit pamflet.