De derde persoon

'Ik kijk naar mijn aantekeningen en denk: ja, al deze mensen horen bij mij,' overdenkt de hoofdpersoon uit het openingsverhaal in De derde persoon . Het leven van anderen observeren en vastleggen in een poging tot controle: het is een van de grondthemas in deze bundel. Een student die vanuit zijn kamer de bezoekers van een erotische massagesalon gadeslaat, een verliefde twintiger op bezoek bij een wildvreemde internetkennis, een zoon in vertwijfeling bij zijn vader allen dromen van oprecht menselijk contact, maar stuiten in het echte leven op praktische bezwaren. De droom blijft echter onverminderd sterk. De derde persoon is een opmerkelijk volwassen bundel, zowel van toon als van inhoud. Heerma van Voss beschrijft grote onderwerpen met een zekere lichtheid. Hij gunt ons een blik in de gehavende levens van zijn personages, die steeds aan de zijlijn staan en zich daar op een vaak pijnlijk geestige manier ook van bewust zijn. Van Thomas Heerma van Voss (1990) verscheen in 2009 De Allestafel en in 2012 de veelgeprezen roman Stern . Verhalen, essays en artikelen van zijn hand verschenen in onder meer NRC/Next , Vrij Nederland , Trouw , De Gids , Tirade , Das Magazin en Passionate .